شبی درشب ترین شبها تو ماهم مشوی آیا؟
تو تسلیم تماشای نگاهم میشوی آیا؟
مثال یک پرنده خیس که می آید ز باران
تو با دستان پر مهرت پناهم میشوی آیا؟
برای دوستت دارم گواهت بوده ام عمری
برای دوستم داری گواهی میشوی آیا؟
از روزی که تو رفتی پریده رنگ شادی
اما خورشید می تابه مثه یه روز عادی
چطور هنوز پرنده داره هوای پرواز
چطور هنوز قناری سر می ده بانگ آواز
مگر خبر ندارن تو رفتی از کنارم
چرا بهت نگفتن بی تو چه حالی دارم
به چشم خسته من آسمون از سنگ شده
لعنت براین تنهایی دلم برات تنگ شده
آفتاب نشسته روی گلهای سرخ قالی
خیال تو کنارم تو این اتاق خالی
عطر تنت پیچیده توی اتاق خوابم
با تو چه جون گرفته ترانه های نابم
از تو هزارتا قصه چه جاودانه ساختم
قلب پر از غرور وچه عاشقانه با ختم
شب خود به یاد عشقت به قتل خود نشسته
صد بار ازت بریده صد بار ازت شکسته
اسمت به روی لبهام توی ترانه هامه
بغض گرفته عشق تو غربت صدامه
قلب پر از سکوتم دلتنگ ازین جدایی
بی تو ببین چه سرده تابستونه تنهاییم
به چشم خسته من آسمون از سنگ شده
لعنت براین تنهایی دلم برات تنگ شده
اندی
خداوندا: تو می دانی که انسان بودن وماندن در این دنیا چه دشوار است
چه رنجی می کشد آن کس که انسان واز احساس سرشار است.
قسمتی از یک نامه
ای که بی تو خودمو تک و تنها میبینم
هر جا که پا میزارم تورو اونجا میبینم
یادمه چشمای تو پر درد و غصه بود
قصهء غربت تو قد صدتا قصه بود
یادتو هرجا که هستم با منه داره عمره منو آتیش میزنه
تو برام خورشید بودی توی این دنیای سرد
گونه های خیسمو دستای تو پاک میکرد
حالا اون دستا کجاس اون دوتا دستای خوب
چرا بیصدا شده لب قصه های خوب
من که باور ندارم اون همه خاطره مرد
عاشق آسمونا پشت یک پنجره مرد
آسمون سنگی شده خدا انگار خوابیده
انگار از اون بالاها گریه هامو ندیده
یادتو هرجا که هستم با منه داره عمره منو آتیش میزنه
داریوش
گفتی برو گفتم به چشم
این بود کلام آخرین
گفتی خدا حافظ تو
گفتم همین؟ گفتی همین!
گریه نکردم پیش تو با اینکه پر پر میزدم
با خون دل از پیش تو رفتم و باز نیومدم
بازی عشق تو رو جانانه باختم
مثل بازنده خوب مردانه باختم
همه ثروت من تحفه درویش
نفسم بود که به تو شاهانه باختم
لبخند آخرین من دروغ معصومانه بود
برای پنهان کردن داغ دل ویرانه بود
من مات مات از بازی شطرنج عشق میامدم
شاه مهره دل رفته بود
من لاف بردن میزدم
من لاف بردن میزدم
قلعه دل، اسب غرور، لشکر تار و مار عشق
دادم با ناز رخ تو این همه یادگار عشق
گفتم ببر هرچی که هست
رغیب جلد چیره دست
گفتی تو مغروری هنوز
با فتح این همه شکست
با فتح این همه شکست
بازی عشق تو رو جانانه باختم
مثل بازنده خوب مردانه باختم
همه ثروت من تحفه درویش
نفسم بود که به تو شاهانه باختم
گفتی برو گفتم به چشم
این بود کلام آخرین
گفتی خدا حافظ تو
گفتم همین؟ گفتی همین!
گریه نکردم پیش تو با اینکه پر پر میزدم
با خون دل از پیش تو رفتم و باز نیومدم
بازی عشق تو رو جانانه باختم
مثل بازنده خوب مردانه باختم
همه ثروت من تحفه درویش
نفسم بود که به تو شاهانه باختم
مهرداد