از روزی که تو رفتی پریده رنگ شادی  اما خورشید می تابه مثه یه روز عادی  چطور هنوز پرنده داره هوای پرواز  چطور هنوز قناری سر می ده بانگ آواز  مگر خبر ندارن تو رفتی از کنارم  چرا بهت نگفتن بی تو چه حالی دارم  به چشم خسته من آسمون از سنگ شده  لعنت براین تنهایی دلم برات تنگ شده  آفتاب نشسته روی گلهای سرخ قالی  خیال تو کنارم تو این اتاق خالی  عطر تنت پیچیده توی اتاق خوابم  با تو چه جون گرفته ترانه های نابم  از تو هزارتا قصه چه جاودانه ساختم  قلب پر از غرور وچه عاشقانه با ختم  شب خود به یاد عشقت به قتل خود نشسته  صد بار ازت بریده صد بار ازت شکسته  اسمت به روی لبهام توی ترانه هامه  بغض گرفته عشق تو غربت صدامه  قلب پر از سکوتم دلتنگ ازین جدایی  بی تو ببین چه سرده تابستونه تنهاییم  به چشم خسته من آسمون از سنگ شده  لعنت براین تنهایی دلم برات تنگ شده                                                           اندی